مطالعه اثر کیفیت حسابرسی بر قابلیت اتکای اقلام تعهدی اختیاری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف کلی حسابرسان حفاظت از منافع سهامداران در مقابل تحریفات و اشتباهات با اهمیت موجود در صورت های مالی است. حسابرسان به منظور حفظ اعتبار حرفه، شهرت حرفه ای خود و اجتناب از دعاوی قضایی علیه خود به دنبال افزایش کیفیت حسابرسی هستند. این پژوهش به بررسی رابطه بین کیفیت حسابرسی و اقلام تعهدی اختیاری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. برای برآورد اقلام تعهدی اختیاری از مدل تعدیل شده جونز استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش، شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار بوده، که براساس شرایط در نظر گرفته شده برای انتخاب نمونه،55 شرکت(330سال- شرکت) طی دوره 1386 تا 1391 انتخاب گردید. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از تجزیه و تحلیل پانلی استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه پژوهش نشان می دهد که بین اندازه موسسه حسابرسی وقابلیت اتکای اقلام تعهدی اختیاری رابطه معکوس ومعناداری وجود دارد ولی بین دوره تصدی حسابرسی و نوع گزارش حسابرسی با قابلیت اتکای اقلام تعهدی اختیاری هیچگونه رابطه معناداری وجود ندارد. پژوهش حاضرحاکی از رابطه مثبت بین برخی متغیر های کیفیت حسابرسی (دوره تصدی حسابرسی، اندازه موسسه حسابرسی و نوع گزارش حسابرسی) و اقلام تعهدی اختیاری می باشد، ولی این رابطه در سطح معناداری وجود ندارد.